Të martën e kaluar, e gjeta veten ngushtë derisa po kaloja shkallët lëvizëse gjatë orëve të pikut në stacionin e metrosë në Londër në Oxford Circus, pasi në tetë muaj shtatzëni, ndoshta nuk ishte ideja më e mirë për të ecur.
Por lumi i zemërimit ndizet kur ofendohet një nënë. Derisa po ecja një biznesmen i veshur mirë, me flokë të thinjur, më shtyu nga krahu me më quajti “lopë e q… budallaqe” dhe tha ‘ngutu dhe hiqe atë telefon’.
Më në fund e zura atë, edhe pse mbeta pa frymë dhe, para rreth 40 pasagjerëve të tjerë, e ndalova atë dhe e preka lehtë në shpatull.
Fillova me qetësi t’i shpjegoj se nuk është gjë e lehtë për të nxitur një grua shtatzënë dhe se, sado që të mundohem të ecja më shpejt, kur jeni tetë muajsh shtatzënë, është fizikisht e pamundur.
A kërkoi falje ai? Jo. Vetëm u drodh dhe filloi me një fyerje tjetër.
Sjellja e tij mund të ketë qenë ekstreme, por gjatë tetë muajve të fundit – dhe veçanërisht në javët e fundit – kam qenë vërtet e tronditur për mënyrën se si gratë shtatzëna trajtohen në Mbretërinë e Bashkuar.
Këtë muaj, blogeri Anna Ëhitehouse mori pjesë në një eksperiment, të porositur nga marka e kujdesit të lëkurës Mama Mio, për të nxjerrë në pah se sa qytetarë në transportin publik ishin të gatshëm të lirojnë karrigen për një grua shtatzënë.
Vetëm katër në dhjetë pasagjerë liruan vendet pa ua kërkuar, ndërsa një studim tjetër me 2,000 udhëtarë në periferi nxori se vetëm gjashtë në dhjetë prej tyre ishin të gatshëm të lironin vendet e tyre.
Një nga përfitimet që femrat kanë arritur përmes feminizmit është aftësia për t’u trajtuar në mënyrë të barabartë, pavarësisht nga fakti se po rritim një njeri brenda nesh. E urrej idenë se gjendja ime fizike mund të perceptohet ndonjëherë si një pengesë./Insajderi
