Historia e harruar e heronjve mysliman që luftuan për Britaninë

Ishin 2.5 milionë myslimanëve që udhëtuan për në Evropë për të luftuar gjatë Luftës së Parë Botërore.

Një erë e mprehtë e cila fishkëllente nëpër fshatra e kodrina, kishte drejtuar turmën e mbledhur në një kodër të quajtur “Notre Dame de Lorette”, ku tash janë varrezat kombëtare të luftës së Francës, raporton Insajderi.

Më shumë se 1.5 miliardë predha artilerike ranë në këtë pjesë të Francës veriore, afër qytetit të Arras, duke nxitur ushtarët që të mbizotëronin tokën bujqësore në të cilën ata luftuan, “ferrin e veriut”.

Është përvoja e disa myslimanëve, histori e të cilëve nuk u tregua kurrë  plotësisht, shkruan “The Guardian”.

Duke udhëtuar mijëra milje nga klimat më të nxehta, këta ushtarë shkuan në hendeqe me imamë, detyrat e të cilëve ishin lutjet grupore.

Urdhrat e posaçëm ishin lëshuar kur dhe si të luteshin ata. “Nëse lufta është intensive dhe myslimani nuk ka një moment për të përmbushur lutjet e tij, ai thjesht mund të lëvizë kokën”, thuhej në një deklaratë nga komanda e lartë franceze. Ndërsa “në rastin kur ka momente të qetësisë, mund t’i plotësonin lutjet e tyre së bashku”.

Ushqimi i nxehtë “halal” shërbehej në mënyrë rutinore, përgatitur nga gatuesit që kishin shoqëruar burrat. Kur furnizimet mjekësore mbaruan, disa prej këtyre ushtarëve përdorën barna tradicionale bimore nga vendet e tyre për të ndihmuar shokët e tyre të plagosur, pavarësisht nga besimi i tyre.

Të tjerët ua mësuan këngët e tyre popullore atyre që shërbenin përkrah tyre, pavarësisht nga gjuha e tyre.

Dëshmi e sakrificës së tyre është shfaqur në një cep të “Notre Dame de Lorette”, i cili përmban varret e 40,000 ushtarëve francezë që ranë në pjesën perëndimore. Kështjellat myslimane janë të dallueshme jo vetëm nga mbishkrimet e tyre islamike, por edhe për shkak se ata gjithashtu anojnë drejt lindjes pra drejt Mekës.

Ata u pikturuan nga piktori francez Etienne Dinet, i cili u kthye në Islam në vitin 1908.

Mirëpo sipas një hulumtimi të bërë gjashtë vjet me radhë duke kërkuar nëpër arkiva ushtarake, diplomatike dhe private, duke përfshirë ditarë dhe letra, në 19 vende, duke hyrë në më shumë se 850,000 dokumente në frëngjisht, anglisht, farsi, urdu, rusisht, gjermanisht dhe arabisht, për të kërkuar historinë e vërtet të tyre.

Ata vlerësojnë se 2.5 milionë myslimanë kontribuuan në kauzën aleate si ushtarë apo punëtorë.

Ky fondacioni u themelua nga një belg, Luc Ferrier, 53 vjeç, pasi u ndesh me ditarët e parë të stërgjyshit të tij të luftës në papafingo e tij, në të cilin shkroi gjerësisht për “Mohammedans” që hasi në llogore.

I kapur nga magjepsja, Ferrier u përfshi në librat e historisë për të mësuar më shumë, por gjeti se kishte pak informacion në dispozicion.

Ai filloi të zhvillonte kërkimet e tij, fillimisht përmes regjistrimeve belge dhe franceze të luftës dhe e kuptoi se kishte një histori të madhe për të treguar. Në fakt, ai u bë aq i zhytur në të, saqë hoqi dorë nga puna në industrinë aeronautike për të themeluar atë në vitin 2012 dhe ia kushtoi jetën e tij për të dokumentuar rolin e të gjithë myslimanëve të përfshirë në luftë.

Ata ishin tërhequr nga Afrika, India, Lindja e Largët dhe Lindja e Mesme, Rusia dhe madje edhe Amerika, por historitë e tyre prekëse për të jetuar dhe vdekur së bashku me homologët e tyre krishterë evropianë apo hebrenj që kanë rezonuar më së shumti me hulumtimin e Ferrierit dhe ekipin e tij.

Duke e ditur këtë histori, thonë ata, mund të ndihmojnë në kapërcimin e disa problemeve në Evropën e sotme.

Dokumentet e zbuluara kanë treguar raste të imamëve, priftërinjve dhe rabinëve duke mësuar ceremonitë e varrimit të njëri-tjetrit dhe lutjet për të vendosur të vdekurit për të pushuar në betejën.

Ka raporte të ushtarëve myslimanë për ndarjen e ushqimit me civilë të uritur, ndërsa oficerët francezë, belgë dhe kanadezë shprehën habinë për trajtimin e tyre human të të burgosurve gjermanë të luftës.

Kur u pyetën për të shpjeguar sjelljen e tyre, ushtarët cituan Kur’anin dhe mësimet e Muhamedit për mënyrën se si duhet të trajtohen luftëtarët e armikut.

Ferrier, i cili nuk është mysliman, tha se “Islamofobia është në rritje në të gjithë Evropën. Projekti ynë është për t’i bërë të gjithë njerëzit në të gjithë kontinentin të kuptojnë se ne kemi një histori të përbashkët. Kjo nuk ka të bëjë me politikën apo kolonializmin. Ne thjesht po paraqesim faktet sepse kjo është një histori që duhet të dijë e gjithë Evropa”, ka thënë studiuesi belg.

“Myslimanët portretizohen si armik brenda, se ata janë të sapoardhur, të cilët asnjëherë nuk kanë dhënë një kontribut të çmuar në Evropë. Por mund të tregojmë se ata kanë sakrifikuar jetën e tyre për një Evropë të lirë, kanë ndihmuar që ta bëjnë atë çfarë është dhe se kanë të drejtë të jenë këtu”, ka vazhduar tutje Ferrier.

Përveç vizitës në llogore, përmendore dhe varre, dhe duke dëgjuar historitë njerëzore pas tyre, turneu përfshin gjithashtu një vizitë në xhaminë El Badr në Amiens për një prezantim në kërkimin e fondacionit, pasuar nga një vakt tradicionale veri-afrikane. Edhe vizitorët jomyslimanë inkurajohen të dëshmojnë lutjet e mbrëmjes.

Po ashtu edhe një nga zyrtaret e Trashëgimisë së Myslimanëve, Jusuf Dhomat e cila punon me fondacionin në Britani, ka thënë se “ne po përpiqemi të ndërtojmë ura në cdo mënyrë të mundshme”.

“Puna jonë është e fokusuar në të gjitha komunitetet dhe moshat, por veçanërisht të rinjtë. Ne duam që njerëzit të dinë për këtë histori sepse duam që çdo fëmijë britanik dhe evropian të thotë se myslimanët ishin heronj të Luftës së Parë Botërore gjithashtu. ”

Puna e fondacionit tashmë ka kapur syrin e ekspertëve të parë të luftës botërore.

Muajin e kaluar, Ferrier iu drejtua historianëve në Universitetin e Harvardit dhe ai gjithashtu i dërguar një letër OKB-së.

Në planë është një një libër vitin e ardhshëm që do të përmbajë ekstrakte të dokumenteve dhe imazheve që janë zbuluar dhe një ekspozitë që do të udhëtojë nëpër të gjithë Evropën. Ndërsa kërkimet vazhdojnë, ai vlerëson se shifra aktuale e 2.5 milion myslimanëve që ndihmojnë aleatët gjatë luftës së parë botërore mund të rritet.

Për ata vizitorë që morën pjesë në turneun inaugurues të javës së kaluar, ajo që u dëshmua veçanërisht e fuqishme ishte letrat dëgjimore të lexuara familjarët e ushtarëve myslimanë.

Një vizitor nga perëndimi i Londrës, Tayaba Shaukat 25 vjeç ka thënë se “kur dëgjon këto histori personale me të vërtet e kupton atë që këta njerëz kanë kaluar. Përvoja e ushtarëve evropianë në Luftën e Parë Botërore është dokumentuar mirë edhe nga poetët dhe shkrimtarët e tjerë, por ne nuk dimë asgjë rreth jetës së ushtarëve myslimanë dhe ushtarëve të tjerë dhe kjo duhet të ndryshojë”.

Në Luftën e Parë Botërore morën pjesë rreth  400,000 indianë (ushtria britanike indiane), 200,000 algjerianë, 100,000 tunizianë, 40,000 marokienë, 100,000 afrikanë perëndimorë, 5,000 somalezë dhe libianë (ushtri franceze), 5.000 myslimanë amerikanë, 1.3 milion myslimanë rusë, 100,000 egjiptianë, 35,000 myslimanë kinezë, 130.000 afrikanë të veriut, 200,000 nën Afrikanë Sahariane, 40,000 indianë. /Insajderi.com