Deri me 28 nëntor 1997, kjo ditë shënonte vetëm një datë historike për shqiptarët. Por në mesditën 28 nëntorit të para dy dekadave kjo datë do të hynte në historinë e shqiptarëve, si ditë e daljes në skenë të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës.
Ishte treshja e këtij formacioni, Rexhep Selimi, Daut Haradinaj dhe Mujë Krasniqi, ata që më 28 nëntor të 1997-së, në fshatin Llaushë të Skenderajt kanë dalë për herë të parë para opinionit publik si pjesëtarë të UÇK-së.
Përderisa Haradinaj dhe Krasniqi, Selimi kishte dalë me maskë në fytyrë, dalja e tyre shënon një nga momentet më të rëndësishme të historisë së re së Kosovës, raporton Insajderi.
Nga këta të tre, vetëm Selimi dhe Haradinaj e gëzuan lirinë, ndërsa Krasniqi u vra gjatë luftës, duke rënë dëshmorë i UÇK-së.
Fjalimin në emër të ushtarëve të UÇK-së, që deri atë ditë njiheshin vetëm si grupe guerile, e kishte lexuar Rexhep Selimi, sot politikan, deputet i Lëvizjes Vetëvendosje.
Ishte varrimi i mësuesit Halit Gecaj, që kishte mbledhur mijëra qytetarë në fshatin afër Prekazit ku në muajin mars të vitit 1998, do të binte heroikisht familja e Adem Jasharit, komandantit të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Jashari kishte lindur gjithashtu me 28 nëntor.
Daut Haradinaj, sot gjithashtu politikan, deputet i Aleancës për Ardhmërinë e Kosovës, ishte krah Selimit.
Ky është fjalimi i plotë u Rexhep Selimit, para qytetarëve të Drenicës, në ditën e varrimit të mësuesit Gecaj, dhe në ditën e shënimit të 28 nëntorit, Ditës së Shpalljes së Pavarësisë së Shqipërisë:
Vëllezër dhe motra, nëna dhe baballarë, të afërm të vëllait tonë Halit Gecaj!
Në emër të Ushtrisë për çlirimin e Kosovës u shprehim ngushëllime të sinqerta dhe ju njoftojmë se e ndajmë dhembjen me ju. Populli shqiptar në trojet e veta, këtu në Kosovën e robëruar, nëpër vite e dekada ka provuar mbi supet e veta shtypjen dhe dhunën më ç’njerëzore nga pushtuesit serbë.
Na u vranë, na u burgosën e na u masakruan bijtë dhe bijat më të mira të popullit tonë të pambrojtur.
Një nga këto veprime të dhunës së territorit serb është edhe vrasja e mësuesit tonë të nderuar Halit Gecaj nga Llausha si dhe vrasja barbare e Ismet Gjocajt nga Deçani. Vrasje, dhunë, diskriminime e terror shtriu mbi këtë popull pushtuesi serb. Ai vrau fëmijë, të rinj, mësues nëpër shkolla, bujq nëpër ara. Vrau ç’nuk vrau.
Po një ditë nga gjiri i këtij populli lindi Ushtria Çlirimtare e Kosovës, si e vetmja forcë serioze për realizimin e idealeve dhe aspiratave të popullit tonë për bashkimin tonë kombëtar. Në radhët e kësaj ushtrie radhiten bijtë dhe bijat më të mirë të popullit, ata që jetën ia kushtuan lirisë.
UÇK-ja ka katër vite që u vu në ballë të luftës për çlirimin e Kosovës. Ka ndërmarrë disa aksione çlirimtare kundër pushtuesve nëpër pikat më të ndjeshme të tij si dhe kundër bashkëpunëtorëve të tij shqipfolëse, kolaboracionistëve. Grushti i drejtësisë, grushti i forcës, grushti i popullit do të bjerë mbi ta. Mbi cilindo që merr guximin të shkelë idealet e shenja të popullit tonë.
Lufta jonë e shenjtë do të zhvillohet deri në çlirim, deri në bashkimin tonë kombëtar. Një nga përpjekjet tona kundër armikut ishte edhe beteja e para do ditshme në fshatrat e Drenicës. Aty armiku pati dëme të mëdha materiale dhe në njerëz, prandaj u detyrua të tërhiqej kokulur. Në pamundësi t’ju vihet përballë forcave tona, vrau njerëz të pafajshëm, shtiu mbi shtëpi e shkolla.
Vëllezër, në skenën tonë politike kanë dalë mjaft parti politike e shoqata të cilat flasin gjoja në emër të mbrojtjes së interesave të popullit. Disa prej tyre mundohen ta degradojnë luftën tonë të shenjtë me qëndrimin e tyre pacifistë. Atyre u themi mjaft! Mjaft se një ditë do t’ju mallkojë historia!
Gjaku i të rënëve le të na bëhet urë që do të na bashkojë të gjithëve rreth Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, të na bashkojë të gjithëve në luftën për çlirimin e Kosovës se vetëm kështu trojet tona do ta shohin dritën e lirisë.
Lavdi të rënëve për liri!
28 nëntor 1997/Insajderi.com
